برام سخته..... برام سخته بخوام دهن بازم به اندازه ی یه اسب آبی رو به هنگام دیدن نقاشی های دوره ی راهنمایی خودم انکار کنم....هنوزم با دیدنشون سر ذوق میام و کلی به خودم افتخار میکنم... افتخار میکنم به این ترکیب رنگ ها و ظرافت کاری هایی که نمی دونم چجوری اون موقع به این چیزاش توجه میکردم.... هنوزم با دیدن اون درخته تو ساحل که سایه اش رو زمین افتاده دهنم رو این دفعه به اندازه ی دهن یه خرس قطبی باز میکنم و میگم "aaaaaaaaaaa" اگه همینجوری به دیدنش ادامه میدادم حتما فکم در اثر باز شدن های پیاپی ساییده میشد و بعد از مرگم تنها علتش رو میذاشتن پای زیاد حرف زدن...واقعا منو چه به فیزیک و شیمی؟ من بر این باورم.... من بر این باورم که حاصل ضرب آرزو های یک فرد در آرزو هایش همواره عددی ثابت است و مقدارلحظه ای این آرزوها در افراد مختلف فرد می کند ... به صورتی که: چنان چه فردی داشته باشیم 12 ساله با"x" مقدار آرزو و همین فرد در سن 24 سالگی با "y" مقدار آرزو معادله ی این فرد و آرزو هاش به این صورت خواهد بود که:: 24y=12*x --> x=24*y/12 =2y ...این یعنی که نامبرده دقیقا با دوبرابر شدن سنش آرزو هایش نصف میگردد ... دوست داشتم... دوست داشتم یا یه نقاش بشم یا یه والیبالیست ولی نه رفتم هنرستان که گرافیست بشم و نه خیلی رفتم باشگاه که اسپوکر بشم....واقعا معلومه که واسه آرزو هام تلاش کردم... الان داره نوشاد عالمیان نشون میده....پینگ پنگ بازی میکنه....المپیک... به یاد دارم.... به یاد ندارم پ.ن 1) به این فک کنین که چه بلایی سر آرزو هاتون اومده؟ پ.ن2) به این بیشتر فک کنین... پ.ن3) همچنان دارین فکر میکنین؟ پ.ن 4) التماس دعا.. پ.ن 5) اینو تازه کشیدم...ولی به قول عارفه ترکیبش بده.... 
| Design By : Pichak |
LinkDump
